Een prachtige carrière

Was jij enthousiast over de winst van Nederland op Spanje in de kwartfinales van de Davis Cup?

Hoewel de populariteit van de Davis Cup de afgelopen jaren flink is gedaald, had deze editie iets bijzonders. De tribunes waren gevuld en kijkers zaten gespannen voor de televisie. Dit keer stond niet alleen de wedstrijd centraal, maar ook een iconisch moment: Rafael Nadal kondigde aan dat dit zijn laatste toernooi zou zijn. Als Nederlander zou ik natuurlijk voor het Nederlandse team moeten juichen, maar deze keer voelde dat anders. Mijn jeugdheld speelde officieel zijn laatste professionele tenniswedstrijd.

In 2022 was het Roger Federer die afscheid nam, een speler die door velen wordt gezien als de grootste tennisspeler ooit vanwege zijn techniek en elegantie. Toch bleef mijn held altijd Nadal. Niet omdat ik Federer niet bewonderde – ik was zelfs diep ontroerd toen hij zijn carrière beëindigde – maar Nadal had iets dat me altijd meer aansprak.

Mentale kracht en doorzettingsvermogen

Wat maakte Nadal zo bijzonder? Was het zijn linkshandige speelstijl, die geniale spin ballen en onmogelijke forehands uit de hoeken van het veld? Of was het zijn fysieke kracht en snelheid? Hoewel dat zeker indrukwekkend was, was het voor mij zijn mentale kracht en doorzettingsvermogen die hem echt uniek maakten.

Nadal was een meester in het omgaan met tegenslag. Wanneer de kansen tegen hem keerden, wist hij keer op keer het spel naar zijn hand te zetten. Onder druk speelde hij zijn beste tennis. Maar hoe deed hij dat? Was het puur talent? Absoluut niet. Het vermogen om te presteren onder druk is geen aangeboren talent; het is een vaardigheid die hij tot in perfectie trainde.

Zijn geheim? Voorbereiding. Duizenden uren op de baan, een tot in de puntjes uitgewerkt trainingsregime, en een ijzeren discipline. Elke situatie die tijdens een wedstrijd kon ontstaan, had hij al talloze keren geoefend. Dit gaf hem het vertrouwen dat hij nodig had om op het hoogste niveau te blijven presteren. Zoals Nadal zelf liet zien: je wint de wedstrijd in de voorbereiding.

Meer dan winnen

Maar wat Nadal écht groots maakte, was niet alleen zijn spel, maar ook zijn karakter. Zijn oom en coach, Toni Nadal, leerde hem respect te hebben voor het spel, zijn tegenstanders, en iedereen om hem heen. Dat respect en zijn nederigheid kwamen niet alleen naar voren op de baan, maar ook in zijn woorden.

Tijdens zijn afscheidsspeech werd hem gevraagd hoe hij herinnerd wilde worden. Zijn antwoord: “De titels zullen waarschijnlijk de meeste aandacht krijgen, maar ik wil vooral herinnerd worden als een goed persoon uit een klein dorpje in Mallorca.” Hoe kan het dat iemand met 22 Grand Slam-titels ‘winnen’ niet als belangrijkste drijfveer heeft? Voor Nadal ging het altijd om meer: het tonen van de beste versie van zichzelf en het plezier dat hij haalde uit tennis.

Een les voor ons allemaal

Rafael Nadal laat ons zien dat plezier, mentale kracht en nederigheid sterker zijn dan welke titel of trofee dan ook. Hij heeft niet alleen het tennis geïnspireerd, maar ook mensen zoals ik. Zijn carrière is een prachtige herinnering aan wat je kunt bereiken met doorzettingsvermogen en een sterke persoonlijkheid.

Meer dan het winnen, is dat wat zijn carrière zo prachtig maakt.